Borzęcin – PIEŚNI LUDU KRAKOWSKIEGO

W ostatnią niedzielę w Gminnym Centrum Kultury w Borzęcinie odbyła się prezentacja książki zatytułowanej „pieśni Ludu Krakowskiego – Borzęcin i Okolice”, której autorem jest Krzysztof Przepiórka. Celem tego projektu jest kultywowanie i zachowanie tradycji, ochrona dziedzictwa kulturowego obszaru oraz integracja mieszkańców wokół własnej, bogatej tradycji muzycznego folkloru, a także budowanie tożsamości lokalnej na bazie własnej historii poprzez wydanie książki. Powstała ona w oparciu o zebrany materiał etnograficzny dotyczący folkloru ziemi borzęcińskiej. Pierwszym etapem realizacji programu było zbieranie materiałów muzycznych z terenu gminy. Poszukiwano informacje o zwyczajach ludowych wśród mieszkańców gminy Borzęcin i okolic. Przeprowadzano wywiady ze starszymi ludźmi, przeszukano archiwa dźwiękowe i tekstowe. Znalezione utwory utrwalano na nośnikach audio. Równocześnie z poszukiwaniem „starych dźwięków” zbierano informacje dotyczące działalności muzyków ludowych na terenie Borzęcina i okolic. Dokumentalizowano także strój typowy dla okolic. Zapisy dźwięków i słów były konsultowane przez specjalistę   etnomuzykologa, który dokonał korekty zebranego materiału, sprawdził poprawność zapisu nutowego oraz ocenił go pod kątem zachowania charakterystycznych cech folkloru Krakowiaków Wschodnich. Całkowity koszt realizacji zadania to kwota 28.088,26 zł, z czego 18.570,20 zł to kwota dofinansowania z budżetu UE w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich Oś IV Leader. Część środków – prawie 7.000 zł – pochodziła z budżetu gminy Borzęcin.

Ważnym kontynuatorem folkloru lokalnego już od lat jest zespół „Borzęcanie”. Jego historia oraz występy także stały się przedmiotem opracowania. Zespół Pieśni i Tańca „Borzęcanie” powstał z inicjatywy dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Borzęcinie Piotra Kani oraz muzyka i instruktora tańca ludowego Krzysztofa Przepiórki. Początkowo założono, że w zespole będą tańczyć głównie uczniowie Zespołu Szkół w Borzęcinie Górnym oraz Szkoły Podstawowej w Borzęcinie Dolnym. Jednak z czasem utworzyła się grupa dorosłych tancerzy – absolwentów wymienionych szkół, którzy mimo opuszczenia murów szkoły pozostali wierni zespołowi. W całym okresie działalności ZPiT Borzęcanie w zajęciach  tanecznych brało udział ponad 250 osób w różnych grupach wiekowych.  Obecnie ( 2012 r.) w zajęciach systematycznie uczestniczy ponad 80 osób. Aktualnie zespół prezentuje tańce Krakowiaków Wschodnich, rzeszowskie, lubelskie i przeworskie. „Borzęcanie” występują w strojach charakterystycznych dla prezentowanego regionu. W całym okresie swojego istnienia zespół wielokrotnie reprezentował gminę podczas imprez kulturalnych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Borzęcanie występowali gościnnie na Węgrzech i Słowacji. Zespół uczestniczy także w imprezach o zasięgu lokalnym. Ich występom towarzyszy kapela. Jej kierownikiem jest Zygmunt Przepiórka, a funkcję kierownika organizacyjnego pełni Maria Pyrek. Zespół tańczy w strojach Krakowiaków Wschodnich, strojach lubelskich i  rzeszowskich.

KRAKOWIACY WSCHODNI

Folklor Krakowiaków Wschodnich jest zróżnicowany. Oprócz powszechnie znanego krakowiaka, chodzonego i walczyka wykonywano także polkę razówkę, polkę hop walc, warszawiankę, hurra polkę, polkę jadownicką i borzęcko polkę. Charakterystyczne dla tych tańców są częste przytupy akcentujące przebieg melodii. Tańce mają charakter popisowy.

TAŃCE LUBELSKIE
Lubelskie tańce ludowe nie są technicznie skomplikowane. Odznaczają się prostotą ruchów. Kroki są łatwe, a rysunek tańca jest różnorodny i ciekawy. Wykonuje się je wesoło, lekko, wdzięcznie i z temperamentem.  Bogaty i kolorowy strój jest jakby podkreśleniem radosnego charakteru tańców. Dosyć często tańcom towarzyszą przyśpiewki, a ich treść jest ilustrowana ruchem tanecznym.  Tańce lubelskie to: mach, walczyk lubelski, cygan, osa, chodzony i  czółenko.

TAŃCE RZESZOWSKIE i Przeworskie

Dynamika, temperament, żywiołowość, zawadiackość, fantazja elementów tanecznych i ciągle zwiększające się tempo – to najważniejsze cechy tych tańców. Kroki taneczne połączone są z improwizacją. Składają się na nią niskie skoki, częste i rytmiczne przytupy i klaśnięcia.–

IB

[Show as slideshow]