Jedną z form działalności Stowarzyszenia „Na Śliwkowym Szlaku” jest wdrażanie Lokalnej Strategii Rozwoju w ramach programu Leader (PROW 2007-2013), z którego beneficjenci Śliwkowego Szlaku mogą pozyskiwać dotacje na realizacje własnych projektów.
W związku z uzyskaniem przez Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” dodatkowych środków w ramach konkursu na „Wybór lokalnej grupy działania do realizacji lokalnej strategii rozwoju w zakresie dodatkowych zadań w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013”, Stowarzyszenie zaplanowało na wrzesień 2013 roku przeprowadzenie tzw. naborów tematycznych dla działań „Odnowa i rozwój wsi”, „Małe projekty”, „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” oraz „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw”. Nabór wniosków w ramach w/w działań będzie ściśle powiązany z realizacją celu szczegółowego II, określonego w Lokalnej Strategii Rozwoju: „Wspieranie mieszkańców oraz organizacji pozarządowych w komercjalizacji produktów lokalnych”, który zostanie osiągnięty poprzez zrealizowanie działań określonych przedsięwzięciem: „Produkty śliwkowego szlaku – wizytówką regionu. Osoby zainteresowane składaniem wniosków zachęcamy do konsultacji swoich pomysłów w biurze Stowarzyszenia tel. 14 684 45 49, e-mail: biuro@nasliwkowymszlaku.pl
Stowarzyszenie prowadzi również działalność w zakresie promocji produktów lokalnych. W dniu 7 maja 2013 r., podczas spotkania Rady ds. Produktów Tradycyjnych w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego, Stowarzyszenie „Na Śliwkowym Szlaku” zaprezentowało 3 produkty lokalne z obszaru Śliwkowego Szlaku, ubiegające się o wpisanie na Listę Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (w tym 2 z terenu gminy Iwkowej). Rada pod przewodnictwem wicemarszałka Wojciecha Kozaka oceniła i pozytywnie zaopiniowała wszystkie wnioski Stowarzyszenia, które dotyczyły: kukiełki uszewskiej (podłużne pieczywo, z charakterystycznym splotem dwóch wałków ciasta na górze, produkowane w piekarni Państwa Gałęziowskich w Uszwi), imbirówki iwkowskiej oraz susorek iwkowskich. Kolejnym etapem procedury jest przekazanie wniosków do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dokonanie ponownej weryfikacji oraz decyzja o wpisie produktów na Listę Produktów Tradycyjnych.
Susorki iwkowskie to mieszanka owoców (śliwki, jabłka, gruszki) podsuszanych i podwędzanych metodą tradycyjną. W procesie produkcji wykorzystuje się tradycyjną, dwukondygnacyjną suszarnię opalaną sezonowanym suchym drewnem liściastym, głównie bukiem, dębem i grabem oraz drewnem drzew owocowych. Tradycje sadownicze na terenie gminy Iwkowa sięgają XVI wieku. Również tradycja suszenia owoców jest głęboko zakorzeniona w świadomości mieszkańców i przekazywana z pokolenia na pokolenie. Pierwotnie największą popularnością (jeśli chodzi o owoce suszone) cieszyły się śliwy, natomiast jabłka i gruszki były wykorzystywane na własne potrzeby. Ich suszenie na skalę masową rozpoczęło się dopiero 40 lat temu. Było spowodowane gorszymi zbiorami śliw oraz załamaniem koniunktury na sprzedaż świeżych jabłek i gruszek. Utrzymywanie się tej tendencji spadkowej doprowadziło do suszenia owoców na dużą skalę. Do przygotowania gotowego produktu najlepiej nadają się owoce ze starych odmian drzew owocowych. Gruszki i śliwki suszone są w całości, natomiast jabłka w plastrach. Kilogram suszu otrzymujemy z 4-5 kilogramów świeżych owoców. Każdy rodzaj owoców suszy się osobno, wykorzystując identyczną technikę suszenia. Sposób przygotowania poszczególnych składników mieszanki różni się długością obróbki termicznej (w zależności od rodzaju owoców proces produkcji trwa od 2 do 6 dni). Zalecana temperatura procesu suszenia i podwędzania mieści się w przedziale od 45oC do 70oC. Konserwacja owoców dymem daje możliwość przechowywania ich w suchym miejscu przez długi czas (nawet do dwóch lat) oraz nadaje charakterystyczny, niepowtarzalny smak. Tak ususzone owoce można wykorzystać między innymi do produkcji kompotu z suszu, farszu do pierogów lub użyć jako dodatku do produkcji chlebów czy ciast. Susorki iwkowskie dostępne są bezpośrednio u producentów na terenie gminy Iwkowa.
Imbirówka iwkowska to napój alkoholowy, produkowany na bazie czystego 40% alkoholu z dodatkiem cukru, soku z cytryny i suszonego imbiru (½ litra spirytusu i ½ litra wody lub opcjonalnie 1 litr czystej wódki o mocy 40%, 20 dag cukru kryształu, sok z jednej dużej cytryny, 2 łyżki świeżo zmielonego suszonego imbiru). Do przygotowania Imbirówki iwkowskiej niezbędne jest też naczynie mieszczące składniki i dowolnego rodzaju kuchenka. Na samym początku, do mieszaniny spirytusu z wodą lub do wódki, wsypujemy odmierzoną porcję cukru, a następnie – ciągle mieszając – podgrzewamy na małym ogniu. Gdy cukier się rozpuści, dodajemy sok z cytryny oraz imbir i – nie przerywając mieszania – podgrzewamy całość do temperatury ok. 60˚C. Niezwykle istotne jest, aby nie przegrzać przygotowywanego napoju, ponieważ może to doprowadzić do pogorszenia jego walorów smakowych oraz wyparowania części alkoholu. Według lokalnej tradycji imbirówka to alkohol podawany na ciepło i spożywany bezpośrednio po przygotowaniu. Nie poleca się dłuższego przechowywania gotowego produktu ze względu na pogarszanie się jego walorów smakowych oraz ciemnienie napoju. Imbirówka po raz pierwszy pojawiła się w Iwkowej w latach 20-tych XX wieku, natomiast imbir występował na naszym terenie już znacznie wcześniej. Pojawił się on w Iwkowej za sprawą kupców ze szlaku węgierskiego, którzy – podróżując przez Iwkową – płacili tą egzotyczną byliną. Przepis na napój pochodzi od Antoniny Nestorowskiej, mieszkanki Iwkowej, która była dobrą kucharką i poważaną gospodynią domową. Największą popularnością imbirówka cieszyła się w okresie powojennym. Swoją oszałamiająca karierę rozpoczęła od pojawienia się w latach 60-tych – za sprawą Ireny Repetowskiej – w karcie miejscowej restauracji „Belanka” jako napój firmowy. Po niedługim czasie zyskała ogromny rozgłos i uznanie tak wśród miejscowej ludności jak i turystów odwiedzających naszą gminę. Obecnie Imbirówka iwkowska, przygotowywana według oryginalnej receptury, podawana jest w iwkowskich restauracjach, zajadach i domach weselnych (Bacówka „Biały Jeleń”, Zajazd „Zyga”, restauracja „Belanka”).Wielu mieszkańców wsi nadal wytwarza ten napój w oparciu o przepis z lat 20-tych. Imbirówka spożywana jest w iwkowskich domostwach nie tylko z okazji uroczystości czy spotkań rodzinnych, ale również jako lek na dolegliwości żołądkowe lub przeziębienie.
Stowarzyszenie już po raz czwarty ogłasza Śliwkowy Konkurs Kulinarny. Rozstrzygnięcie konkursu zaplanowane jest na 22 września 2013 r. podczas imprezy „Od ziarenka do wiejskiego rarytasu”, która odbędzie się w Bacówce „Biały Jeleń” w Iwkowej. Szczegółowe informacje oraz regulamin konkursu znajdują się na stronie internetowej: www.nasliwkowymszlaku.pl
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie
—
IB