Bp Wiktor Skworc został metropolitą katowickim

Biskup tarnowski Wiktor Skworc, decyzją Ojca Świętego Benedykta XVI, został nowym metropolitą katowickim. Nowy pasterz archidiecezji katowickiej ma 63 lata, pochodzi ze Śląska. Urodził się w Rudzie Śląskiej – Bielszowicach, poznał trud pracy w kopalni, był wikariuszem w jednej z katowickich parafii i kanclerzem Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Ponadto bp Skworc był sekretarzem i kapelanem biskupa katowickiego Herberta Bednorza.  Ze Śląska przyszedł do Tarnowa. Po 14 latach pasterzowania diecezji tarnowskiej, powróci na Śląsk jako metropolita katowicki.

Wierni żałują, że bp Skworc żegna się z diecezją tarnowską. Podkreślają, że był dobrym, otwartym, życzliwym pasterzem i sprawnym administratorem. Mieszkańcy diecezji modlą się za nowego metropolitę katowickiego a w niedzielę w kościołach będzie czytany specjalny komunikat informujący o tej nominacji.

Diecezja tarnowska wiele zawdzięcza biskupowi Wiktorowi Skworcowi. Troska o misje i powołania, powstanie Centrów Edukacji Młodzieży KANA i Centrum Pielgrzymowania w Starym Sączu – to jedne z najważniejszych inicjatyw ordynariusza diecezji tarnowskiej.

Najważniejszym wydarzeniem podczas jego posługi była wizyta w Starym Sączu Ojca świętego Jana Pawła II, który w 1999 roku kanonizował bł. Kingę.
Historyczny ołtarz papieski, symbol i świadek tego wydarzenia stoi do dziś. Obok niego powstało Centrum Pielgrzymowania im. Jana Pawła II.Biskup Wiktor Skworc był przewodniczącym Komisji ds. Misji Konferencji Episkopatu Polski. Każdego roku posyłał kilkunastu tarnowskich kapłanów do pracy w różne rejony świata.

W trosce o dobre przygotowanie przyszłych kapłanów diecezja przez lata prowadziła rozbudowę seminarium. W tym największym polskim seminarium formację zdobywa 200 alumnów.

Bp Skworc w wolnym czasie lubi chodzić po górach. Chętnie też słucha muzyki poważnej. (eb)

ŻYCIORYS BISKUPA WIKTORA PAWŁA SKWORCA

Biskup WIKTOR PAWEŁ SKWORC urodził się 19 maja 1948 r. w Rudzie Śląskiej – Bielszowicach, syn Jerzego i Anny z domu Nandzik.
Egzamin dojrzałości zdał w 1966 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Rudzie Śląskiej. W 1973 r. ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W czasie studiów, w roku akademickim 1970/1971, odbył obowiązkowy roczny staż pracy w kopalni węgla kamiennego „Walenty – Wawel” w Rudzie Śląskiej. (Obowiązek ten wprowadził biskup katowicki Herbert Bednorz).
Jako diakon wyjechał do Drezna (NRD), gdzie był duszpasterzem polskiej młodzieży pracującej w Dreźnie i Lipsku. Po przyjęciu w dniu 19 kwietnia 1973r. święceń kapłańskich pracował nadal za granicą, skąd został odwołany w sierpniu tegoż roku i mianowany wikariuszem parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. W latach 1975 – 1980 pełnił funkcję sekretarza i kapelana biskupa katowickiego Herberta Bednorza. W 1979 r. uzyskał licencjat z teologii na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie.

W 1980 r. powierzono mu funkcję kanclerza Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Pełniąc tę funkcję koordynował m.in. sprawy budownictwa i był jednym z głównych organizatorów wizyty Jana Pawła II w Katowicach w roku 1983. Utworzył fundusz pomocy dla księży misjonarzy. Przyczynił się do powstania w Katowicach klasztoru Sióstr Karmelitanek i wybudowania domu dla księży emerytów. W okresie stanu wojennego tworzył wraz innymi i brał udział w działalności Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym, organizując wszechstronną pomoc dla internowanych i więzionych oraz ich rodzin.

W latach 80-tych, charakteryzujących się na Śląsku poważnymi napięciami społecznymi, uczestniczył jako mediator w sporach pomiędzy strajkującymi i pracodawcami. W 1992 r. został mianowany wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełnił też kilka innych funkcji diecezjalnych, m.in.: wizytatora, członka Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów. W 1995 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk humanistycznych na ATK w Warszawie. Tytuł pracy doktorskiej: „Budownictwo kościołów w diecezji katowickiej w latach 1945 – 1989”.

Dnia 13 grudnia 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. dr. Wiktora Skworca Biskupem Tarnowskim. Sakrę biskupią przyjął z rąk Ojca Świętego w uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia 1998 r.) w bazylice św. Piotra na Watykanie. Ingres do katedry tarnowskiej odbył 25 stycznia 1998 r.

Jako pasterz Kościoła tarnowskiego podjął wiele inicjatyw dynamizujących duszpasterstwo w diecezji. Ważnym impulsem w tym względzie była wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w Starym Sączu i kanonizacja bł. Kingi, ksieni Klasztoru Sióstr Klarysek. Decyzją Księdza Biskupa wokół „Ołtarza Papieskiego” powstało Diecezjalne Centrum Pielgrzymowania im. Jana Pawła II, obejmujące całą infrastrukturę z domem rekolekcyjnym „Opoka”, muzeum papieskim. Centrum stanowi ważny punkt pielgrzymkowy w diecezji jak również miejsce ogólnodiecezjalnych uroczystości. Kolejną ważną inicjatywą była budowa w Tarnowie klauzurowego Klasztoru Sióstr Karmelitanek, które od 10 lat otaczają modlitwą prezbiterium Kościoła tarnowskiego, jego pasterzy i wiernych. W trosce o duszpasterstwo w diecezji powołał okręgi duszpasterskie, których centralnym ośrodkiem są kościoły, obdarzone tytułem bazyliki mniejszej. Przez Diecezjalne Forum Ruchów i Stowarzyszeń, organizowane co dwa lata, stwarzał płaszczyznę wzajemnej współpracy dla katolików świeckich, w służbie człowiekowi i Kościołowi. Nie zapomniał o samorządowcach, dla których każdego roku w okresie Adwentu odbywały się dni skupienia, podejmujące ważne problemu z zakresu Katolickiej Nauki Społecznej.

Celem usprawnienia działalności centrali diecezjalnej, jaką jest kuria podjął decyzję przeniesienia jej do nowego budynku, dzięki czemu wszystkie agendy kurialne dostępne są dla interesantów w jednym miejscu.

Z myślą o zdolnej, ale pochodzącej z ubogich rodzin młodzieży, doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji. Podjął również starania, zakończone sukcesem, utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach UPJPII, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich. W tym kontekście należy również wspomnieć kontynuację rozbudowy Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie – budowa kaplicy, auli, jadalni, biblioteki, które w części służą tak alumnom jak również studentom świeckim Wydziału Teologicznego. W trosce o chrześcijańskie wychowanie młodzieży utworzył Rodzinę Szkół im. Jana Pawła II i Rodzinę Szkół Świętych i Błogosławionych, które w sumie zrzeszają ok. 140 placówek oświatowych w całej diecezji.

Wychodząc naprzeciw potrzebom osób starszych i chorych podjął wiele inicjatyw charytatywnych: zaangażowanie w budowę, rozbudowę i funkcjonowanie, zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych oraz innych dzieł prowadzonych przez Caritas w tym programu „Gniazdo” – przez które otrzymują pomoc biedne, wielodzietne rodziny przy budowie lub modernizacji własnego domu; wspieranie budowy Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki. Zachęcał do tworzenia i wspierał przedszkola i ochronki prowadzone przez siostry zakonne i parafie. W ten nurt działalności charytatywnej wpisuje się również czynne zaangażowanie i wsparcie budowy stacjonarnego hospicjum w Tarnowie, prowadzonego przez Fundację „Kromka Chleba”. Jak również promowanie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., którzy w liczbie ok. 700 mężczyzn, w niedzielę i święta zanoszą Komunię św. do domów chorych i cierpiącym.

W podejmowanych działaniach nie zapominał o kapłanach, czego świadectwem jest trwający generalny remont i przebudowa Domu Księży Emerytów w Tarnowie, jak również osobista i przez swojego delegata bieżąca pomoc księżom chorym, emerytom i rencistom. Ponadto, w trosce o formację kapłanów, wprowadził w drugi czwartek miesiąca dekanalne dni skupienia prowadzone przez dekanalnych ojców duchownych, zachęcał do wspólnej kapłańskiej modlitwy brewiarzowej i otwierania kaplic domowych na plebaniach.

Ważny rys jego pasterskiej posługi była troska o misje jak również o duszpasterzy dla Polonii. Każdego roku wysyłał do pracy w krajach misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód po kilku kapłanów, w sumie ok. 150. Podejmował wizyty duszpasterskie odwiedzając posłanych kapłanów i wspólnoty, w których pracują. Szczególną rewizytą były w bieżącym roku, przeżywanym jako Jubileusz 225-lecia diecezji tarnowskiej, sierpniowe rekolekcje dla kapłanów pracujących poza diecezją, które odbyły się w Seminarium Duchownym w Tarnowie oraz wrześniowa wizyta grupy 14 biskupów z krajów misyjnych, w których pracują kapłani tarnowscy.

Obok obowiązków w diecezji pełnił funkcje zlecane przez Konferencję Episkopatu Polski: delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie(1999-2004), przewodniczącego Komisji Misyjnej KEP (2001-2011), przewodniczącego Rady Ekonomicznej KEP (2004-2009).

Papież Benedykt XVI mianował go w 2005 r. członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Z nominacji Nuncjusza Apostolskiego w Polsce jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej (od 2010), z ramienia Episkopatu: delegatem KEP ds. działalności w Polsce „Kirche in Not” (od 2004) oraz przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec (od 2006).

—

diecezja tarnowska

Podobne artykuły
„%RELATEDPOSTS%”