We wtorek 17 grudnia Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi Parlamentu Europejskiego przyjęła sprawozdanie w sprawie przyszłości małych gospodarstw autorstwa jej wiceprzewodniczącego europosła Czesława Siekierskiego (PSL).
Sprawozdanie powstawało równolegle z końcowym etapem prac nad reformą Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) i poseł Siekierski łączył te dwa obszary. Dokument wpisuje się również w toczącą się w państwach członkowskich dyskusję nad podziałem środków nowej WPR na okres 2014-2020, ale przede wszystkich stawia cele i zadania na przyszłość, w tym na kolejny okres programowania, tj. po 2020 r. W swoim raporcie poseł sprawozdawca wzywa się m.in. do zapewnienia większego wsparcia dla małych gospodarstw zarówno w ramach I jak i II filaru WPR, aby zapewnić ich przetrwanie i żywotność ekonomiczną. Wiceprzewodniczący Siekierski podkreśla nie tylko funkcję samozaopatrzenia w żywność i funkcje socjalne małych gospodarstw, ale również ich rolę w zakresie ograniczania bezrobocia, dostarczania tzw. dóbr publicznych dla społeczeństwa – tak społeczno-gospodarczych – rezerwuar siły roboczej dla gospodarki, przyrodniczo-krajobrazowych – utrzymywanie krajobrazu wiejskiego i bioróżnorodności, jak i kulturowych – kultywowanie bogatych tradycji i zwyczajów i wiejskich, wytwarzanie produktów regionalnych.
W swoim raporcie sprawozdawca postuluje m.in.: zapewnienie lepszej dostępności do źródeł finansowania dla małych producentów rolnych, aby mogli sięgać po środki unijne i krajowe; wzmocnienie pozycji drobnych gospodarstw w łańcuchu żywnościowym i rozwój sprzedaży bezpośredniej na obszarach wiejskich; zwiększenie wysiłków na rzecz poprawy infrastruktury technicznej i społeczno-gospodarczej oraz tworzenia pozarolniczych miejsc pracy na wsi; usprawnienie systemu doradztwa rolniczego oraz zachęcanie rolników do organizowania się w organizacje i grupy producenckie.
Po głosowaniu wiceprzewodniczący Siekierski powiedział: „Cieszę się, że moje sprawozdanie zostało tak dobrze przyjęte przez członków naszej komisji, o czym świadczy końcowy wynik głosowania. Małe gospodarstwo rolne stanowią główną formę gospodarowania w europejskim rolnictwie – 2/3 unijnych gospodarstw ma powierzchnię mniejszą niż 5 ha – i zasługują na większe wsparcie ze strony UE i krajów członkowskich. Jak to ująłem w moim raporcie – w rozwiązywanie problemów małych gospodarstw rolnych oprócz Wspólnej Polityki Rolnej muszą być włączone również inne polityki unijne, m.in. polityka spójności, aby przyczynić się do poprawy infrastruktury technicznej oraz dostępu do usług publicznych na obszarach wiejskich, a ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego należy finansować działania społeczno-socjalne dotyczące włączenia społecznego, kształcenia, szkoleń, transferu wiedzy. Ponadto, mając na uwadze, że małe gospodarstwa nie mają znaczącego wpływu na wspólny rynek powinno się dopuścić możliwość dodatkowego wsparcia dla nich ze środków krajowych na zasadach uzgodnionych z Komisją Europejską i bez naruszania zasad konkurencji”.
„Wartości wytwarzane przez małe gospodarstwa to: naturalny charakter produkcji rolnej, dobra publiczne, o których już wspominałem, produkty regionalne, różne usługi na rzecz środowiska itd. Gospodarstwa te są istotnym elementem rozwoju lokalnego, regionalnego i ich promocji. Stąd oczekuje się większej roli wszystkich szczebli samorządu w kreowaniu odpowiednich warunków dla ich rozwoju” – dodał europoseł Siekierski.