Przypadek AH1N1 w Brzesku

Przeprowadzone badania laboratoryjne potwierdziły u zmarłego 35 – letniego pensjonariusza Domu Pomocy Społecznej obecność wirusa AH1N1, który najprawdopodobniej doprowadził do jego śmierci.

Pracownicy brzeskiego szpitala oraz DPS, a także podopieczni, którzy mogli mieć kontakt z chorym znajdują się pod kontrolą lekarza. Pensjonariusz DPS cierpiał także na inne choroby, które na tyle osłabiły jego organizm, że zaatakowany przez wirusa „świńskiej grypy” nie potrafił się obronić i w związku z tym nie udało uratować się jego życia. W tym przypadku rozwój choroby był szybki i bardzo ostry. Wszystkie osoby, które miały styczność z chorym otrzymały lek przeciwwirusowy. Przed każdym wirusem grypy można się obronić. Należy tylko odpowiednio się ubierać i spożywać pokarmy zawierające duże ilości witaminy C.

Informacja Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Brzesku

Jesień i zima to okres wzmożonych zachorowań na choroby górnych dróg oddechowych. Zachorowania mogą być wywoływane przez ponad 200 różnych gatunków wirusów. Najczęstszą przyczyną zachorowań są wirusy grypy typu A i B, wirus RS oraz wirusy paragrypy. W porównaniu z zachorowaniami wywołanymi innymi wirusami, zachorowania na grypę mogą wywoływać poważne powikłania. Od wielu lat dostępne są skuteczne szczepienia ochronne przeciw grypie.

W Polsce sezon wzmożonych zachorowań na grypę trwa od października do kwietnia następnego roku, przy czym szczyt zachorowań przypada między styczniem a marcem. Rejestruje się wtedy od kilkuset do kilku milionów zachorowań na grypę i choroby grypopodobne. Grypa przenosi się z osoby na osobę drogą kropelkową podczas kichania, kaszlu lub w wyniku bezpośredniego kontaktu ze świeżą wydzieliną z dróg oddechowych zakażonych osób. Objawy grypy są niecharakterystyczne, lecz najczęstsze jest gwałtowne wystąpienie:
– objawów ogólnych – wysokiej gorączki, dreszczy, bólów mięśni, bólów głowy (najczęściej  okolicy czołowej i zagałkowy), uczucia rozbicia i osłabienia, złego ogólnego samopoczucia;
– objawów ze strony układu oddechowego – suchego kaszlu, bólu gardła i nieżytu nosa (zwykle o niedużym nasileniu).

U małych dzieci obraz kliniczny może być całkowicie niecharakterystyczny i objawia się przede wszystkim zmienionym zachowaniem dziecka, sennością lub rozdrażnieniem, brakiem apetytu, wymiotami. Choroba zwykle ustępuje samoistnie po 3-7 dniach, ale kaszel, zmęczenie i uczucie rozbicia mogą się utrzymywać do ok. 2 tyg. Najczęstsze powikłania grypy to zapalenia ucha środkowego oraz angina paciorkowcowa. Grypa może prowadzić również do ciężkich powikłań – najczęstsze to zapalenie płuc, do rzadszych należą zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i opon mózgowych. Powikłania występują najczęściej u dzieci do lat 2, osób  z chorobami przewlekłymi, osób po 60 roku życia i kobiet w ciąży.

Śmiertelność grypy sezonowej wynosi 0,1–0,5% (tzn. umiera 1–5 na 1000 osób, które zachorowały), przy czym 90% zgonów występuje u osób po 60 roku życia. Tak jak w przypadku innych chorób wywoływanych przez wirusy, antybiotyki są nieskuteczne w zwalczaniu grypy i leczenie jej jest głównie objawowe. W przebiegu grypy zaleca się pozostanie w domu i odpoczynek, picie dużej ilości płynów i stosowanie nie sterydowych środków przeciwzapalnych.

Uwaga: u dzieci poniżej 16 roku życia nie należy stosować salicylanów. U małych dzieci niezwykle istotne jest stałe nawadnianie i obniżanie gorączki, gdyż w przeciwnym razie może ona doprowadzić do wystąpienia drgawek gorączkowych. W przypadku osób należących do grup ryzyka lekarz może zadecydować o zastosowaniu leków antywirusowych. Należy jednak podkreślić, iż najskuteczniejszą metodą uniknięcia zachorowania i związanych z nim powikłań jest profilaktyka pod postacią corocznego szczepienia poprzedzającego sezon zachorowań na grypę. W Polsce dostępne są szczepionki przeciwko grypie produkowane przez kilka firm. Ich skład jest zgodny z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i obejmuje 3 szczepy wirusa, krążące w danym sezonie. Kwalifikację osoby do szczepienia przeprowadza lekarz, a samo szczepienie może być wykonywane wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę. Ze względu na zmienność antygenową grypy wynikającą ze zdolności wirusa do spontanicznych mutacji konieczne jest coroczne ponawianie szczepienia, aby chronić się  przed nowymi szczepami wirusa.

Osoby, u których występuje jeden lub więcej z objawów takich jak: gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, ból gardła, katar, dreszcze, poczucie ogólnego rozbicia – mogą być chore na grypę. W celu zapobieżenia zachorowaniu i dalszemu szerzeniu się grypy sezonowej zaleca się:

1. Regularne, coroczne szczepienie przeciwko grypie.
2. Regularne mycie rąk. Częste mycie rąk wodą i mydłem, a w przypadku, gdy nie jest to możliwe środkiem dezynfekującymi na bazie alkoholu, zmniejsza ryzyko zakażenia.
3. Unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi.
4. W przypadku wystąpienia objawów grypowych pozostanie w domu, a gdy konieczne jest przebywania poza domem – unikanie tłumu i masowych zgromadzeń.
5. Zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu oraz kichania, najlepiej przy pomocy chusteczki, ewentualnie rękoma, które następnie należy umyć wodą i mydłem lub środkiem dezynfekującym na bazie alkoholu.

—

IB