Gura Humorului to miejscowość położona w północnej Rumunii, w okręgu Suczawa, w Bukowinie, w dolinie rzeki Mołdawy, przy ujściu rzeczki Humor. Zamieszkuje ją szczególnie ludność pochodzenia rumuńskiego, polskiego i ukraińskiego. W Festiwalu oprócz naszych Krakowiaków wystąpiły zespoły ludowe z Pojany Mikuli, Nowego Sołonca, Manastirea Humorului, Pirtestii de Jes i uczeń C. S. E. I. „St. Andrei” – Edward Emanuel Anchidin. Ponadto wystąpiły Denisa-Georgiana Apetre i Elena Badea – laureatki 11. Festiwalu Piosenki „Integracja malowana dźwiękiem” w Bochni. Wzruszające były występy młodzieży zrzeszonej przy Domu Polskim, pełne podziwu jest to, że następcy pierwszych polskich osadników nadal kultywują polskie tradycje, posługują się językiem polskim i umacniają swoją świadomość narodową.
Uczniowie zwiedzili również kilka „polskich” wiosek, w tym Nowy Sołoniec, Plesza, Pojana Mikuli. Jednak najstarsza z nich to Kaczyka. Historia Kaczyki jest nam szczególnie bliska, bo założyli ją osadnicy z Bochnia. W 1785 roku na obszarze Bukowiny odkryto potężne złoża soli, wówczas cesarz austriacki Józef II zarządził wybudowanie kopalni soli. Po zakończeniu prac budowlanych, w 1792 roku, sprowadzono do Kaczyki dwudziestu polskich górników z Bochni, wraz z rodzinami. Kilka lat później, w związku z rozwojem kopalni, sprowadzono kolejnych dwustu pracowników z Bochni i Wieliczki. W miarę upływu czasu i zmieniania się warunków gospodarczych i społecznych, część rodzin powróciła do Polski, część jednak została, dając początek nowym pokoleniom Polaków na tych terenach. Niemałe emocje towarzyszyły uczniom i nauczycielom, gdy zwiedzali kopalnię w Kaczyce, która różni się znacznie od naszej bocheńskiej. Największe wrażenie zrobiło na nich zejście do kopalni po schodach. W Kaczyce jest także Sanktuarium Matki Boskiej, które wybudowali polscy osadnicy.
Z wielkim zainteresowaniem zwiedzili talkże dwa malowane monastyry. Niepowtarzalność bukowińskich monastyrów polega na tym, że oprócz bogatych zdobień wewnętrznych posiadają również liczne zdobienia zewnętrzne. Całe ściany budowli pokryte są licznymi freskami obrazującymi wydarzenia historyczne, biblijne oraz sceny z życia świętych.
Ponadto spotkało ich wiele atrakcji, w tym kąpiel w basenie solankowym, wspólny taniec z uczniami i nauczycielami z zaprzyjaźnionej szkoły. Przeżyli z pewnością moc cudownych wrażeń, oraz spotkali wspaniałych ludzi. Wszystko to w sercach zabrali do szkoły.
—
sp