Już w najbliższą sobotę 18 lipca na obiektach GOSiR w Mokrzyskach ponownie zagoszczą żołnierze z 1 Batalion Czołgów im. płk. Józefa Koczwary z Żurawicy. Około godz. 11.30 rozpocznie się Integracyjny Piknik Wojskowy organizowany przez 1 Batalion Czołgów oraz społeczność wsi Mokrzyska.
Wg prognoz – pogoda w tym dniu ma być bardzo słoneczna – a więc warto skorzystać z zaproszenia i wybrać się na piknik. Główną atrakcją będzie prezentacja sprzętu wojskowego i Narodowych Sił Rezerwowych. Największym powodzeniem, będzie z pewnością cieszył się znajdujący się na wyposażeniu batalionu czołg T-72. Od momentu uzawodowienia armii oraz likwidacji większości jednostek wojskowych – tego typu imprezy to jedyna okazja na kontakt z wojskiem i bronią.
W programie m.in. zabawa taneczna oraz przelot paralotni. Nie zabraknie także typowych atrakcji piknikowych jak stoiska gastronomiczne, dmuchane zjeżdżalnie, itp.
Warto również wspomnieć o bardzo cennej inicjatywie – ramach Pikniku Wojskowego w budynku GOSiR-u, organizowany będzie Dzień Dawcy Fundacji DKMS pod hasłem ,,Wspólnie przeciw białaczce „. W godzinach od 12 do 17 będzie możliwość rejestracji potencjalnych dawców.
==
Wiele osób zadawało sobie pytanie – za czyją przyczyną żołnierze z 1 Batalionu czołgów regularnie goszczą w Mokrzyskach? W tym miejscu warto przybliżyć historię płk Józefa Koczwary – patrona 1 batalionowi czołgów z Żurawicy. Od 2011 partnerskie kontakty pomiędzy Gminą Brzeską a jednostką w Żurawicy są intensywnie rozwijane.
Płk Józef KOCZWARA – urodził się 16 marca 1889 r. w Mokrzyskach koło Brzeska. W młodości członek organizacji niepodległościowych. Jako żołnierz Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego brał udział we wszystkich działaniach bojowych legionów.
Z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 r., wrócił pod polskie sztandary i natychmiast wstąpił do 11 Pułku Ułanów Legionowych. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, podczas której został ciężko ranny. Za męstwo otrzymał Order Virtuti Militari V klasy i Krzyż Walecznych. W 1919r. ukończył Oficerską Szkołę Jazdy w Warszawie, po czym w latach 1919 – 1931 pełnił obowiązki w różnych pododdziałach kawalerii armii II RP. 8 lipca 1931r. Józef Koczwara objął dowództwo 2 Pułku Pancernego (przemianowanego później na 2 Batalion Czołgów i Samochodów Pancernych) w Żurawicy, którym dowodził do 7 czerwca 1934r. W maju 1936r. został pułkownikiem i dowódcą Broni Pancernych; od 1 maja 1937 r. do wybuchu wojny dowodził 1 Grupą Pancerną.
Wziął czynny udział w wojnie obronnej 1939 roku jako dowódca Broni Pancernych odwodowej Armii „Prusy”. Po rozbiciu Armii „ Prusy” w rejonie Piotrkowa Trybunalskiego i Tomaszowa Mazowieckiego oraz Iłży, płk Koczwara wraz z innymi żołnierzami z rozbitych jednostek, przedostał się na Węgry, gdzie 19 września został internowany w miejscowości Eger. Po ucieczce z internowania w lipcu 1941 roku powrócił do okupowanej Warszawy, gdzie włączył się w nurt pracy konspiracyjnej. Od sierpnia 1941 r. pełnił funkcję inspektora Komendy Głównej ZWZ-AK, a od 2 września 1943 r., po aresztowaniu ppłk Władysława Galicy, został Inspektorem Głównym Wojskowej Służby Ochrony Powstania w Komendzie Głównej AK, pod pseudonimem „Zbigniew”. Po upadku Powstania Warszawskiego dostał się do niewoli niemieckiej, przebywając kolejno w obozie Lamsdorf (Łambinowice), a od października 1944 r. w Oflagu Waldenberg II (Dobiegniew), z którego został zwolniony w styczniu 1945 r.
W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 lutego 1978 r., pochowany został na cmentarzu w Szczepanowie.
20 czerwca 2011 Minister Obrony Narodowej nadał imię płk. Józefa Koczwary 1 batalionowi czołgów z Żurawicy. Natomiast 24 września 2011 w Mokrzyskach odbyła się ceremonia nadania imienia.
—
IB / wikipedia